Sondag 20 September 2009

Raaiselagtig

Jy staan voor my
aan niemand se sy.
Jou bloue kykers
slaan in soveel harte spyker.
'n Glimlag pluk aan jou mond.
Is so alleen wees gesond?
Ouer bloed in die bed,
word jonger bloed belet?

Jy is 'n raaisel vir my,
so alleen aan niemand se sy!

(2003-04-03 : Die blou-oog meneer hehe)

Saterdag 19 September 2009

Awakening

Ode to lost men, or is it boys?

You have so much to give
but so many to please.

Trying to be a man.
Whilest still holding on the boy inside.

You are not a boy, but not yet a man.

Looking for a flirt, it seems.
But deep down it is love.

Seeking
but not finding!
Wanting
but not getting!
Wanting to give up...

Give up and be a boy?
Try hard to push through

WOW
The awakening of a man!!

(2003-04-22 : Weer die meneertjies, ek en my vriendin het lekker in die wetenskap klas gesit en liries raak oor die menere.)

Ontwaak

Mansmens van die lewe,
waarom jou mond jou begewe?

Alleen soos die nag
verskuil jy jou prag!

Jy kruip weg agter 'n boom,
is jy bang jy word gekloon?

Jy lyk so alleen.
Watwou, is jy nog nie gespeen?

Vasgevang in die grootheid
so in jou werklike kleinheid!

Kruip soos 'n skilpad uit jou dop,
DAAR IS 'N LEWE OM TE KLOP!!

(2003-04-22 : Weereens die onderwysers waarop ek en my vriendin gecrush het.)

Stoei met jou

Ek het so lank gestaar na jou:
leeg
wit
sonder woord...

So lank nie geskryf nie.
SO lank terug laas uitgestort.
So lank terug aan als gedink.

Waarom het ek opgehou:
dink
skryf
neerpen...

Te besig vir my pen
Te besig vir my papier
Te besig vir my altyd bewuste onderbewuste.

Hoe dink jy as jy nie weet waaraan nie?
Hoe probeer jy sin maak waar niks wil ink nie?
Die warboel maak nie sin sonder struktuur...
Hoe gee jy struktuur aan dit wat nie wil sin nie?

Soveel verdomde vrae...
So min: tyd, geld, raad, verstaan...
ensovoorts tot in der ewigheid

Ek wil sin maak op papier
Ek maak myself deurmekaar op papier
Tyd is op...
verdomp

(2009 op die lughawe besig om te wag vir my man om terug te kom van die Kaap af.)

Jy en 'n haar

Ek maak jou klaar
aan die einde van die jaar.
Wat gaan ek eerder wil vashou:
Vir jou of miskien vir 'n haar?

Gaan ek nog na die tyd in jou
gange wil loop?
Gaan ek eerder groter gange gaan beloop?

Ek raak gemaklik in jou arms;
dit kan my blind maak vir ander.
As ek kies om jou te verlaat,
sal my droom nie versaak.

Jy het vir my 'n toekoms,
tog kan my toekoms saam met 'n ander le.
Vir al wat ek weet kruis ons toekoms weer.

Binnekort sal daar 'n vurk le in my pad.
Dalk saam met jou f miskien vir 'n haar.

(2007-04-20)

Twee werelde

Ek sit met my voet in twee werelde:
Die een van my hart
Die ander van my verstand
Beide belowend en saal vrugte werp.

Ek's 'n jong boompie wat maklik buig
en sodoende my drome kan bestyg.
WIl ek vlieg emt my hart
of wil ek eerder met my verstand?

My hart en verstand baklei met mekaar.
Met watter kompromie gaan ek by skaar?!
My verstand kan groei terwyl
my hart haar drome lieflik verwyl.

Ek sit met my voetin twee werelde:
Die en van my hart
Die een van my verstand
Beide belowend wat 'n groter wereld oopmaak.

Die een hoef nie terug te staan vir die ander:
Hulle gaan dalk net wag vir mekaar
Die een gaan net eerste aankom daar.
Die ander een dalk my van besluit laat verander.

Ek sit met my voet in twee werelde:
My hart en my verstand.

'n Kans
in die vooruitsig
sal ek moet vat.

(2007-04-20 : Gaan ek met 'n gesin begin of gaan ek aangaan met my studies. Voor ek geweet het...)

Verlange van 'n koshuisstudent

Vanaand;
'n natweer, koue aand.
Voel ek hoe my hartjie in een trek,
voel ek hoe ek met elke milimeter van my na jou verlang.

Vanaand;
'n natwang, lee arms aand.
Huil ek my verlange uit saam met die reen.
Soek ek verlangend na jou warm, kloppende lyf teen myne.

Vanaand;
'n yskoue aand, 'n alleen aand.
Jy sit kilometers ver van my by ons huis.
Ek sit hier, vasgevang in my koshuishokkie...verlangend.

Vanaand is ekstra koud en nat.
Vanaand is ekstra alleen.
Vanaand is gevul met ekstra verlang.

Vanaand...
my engel: Verlang ek na jou!
More...
my lief: Sien ek jou...!

(2004-03-06 : Ek was in Lebone koshuis by RAU, het skaars 3 maande gehou op die kampus toe trek ek terug huistoe.)

What if?

What if it's meant to be?
What if age is just a number?
What if we, despite our age, lose control?
What if the what if's just stay what if's?

The truth is:
I want the what if's tot stay just that.

BUT WHAT IF...

A pandora's box of what if's
nothing good can come of it...
but what if...

But what if this is all wrong?
- which I think it is -
But what if destiny intended it so?
Or is it just a wise lie?

What if this is just a scam to fill
the lonely gaps in our lives?

What if it's the beginning of something great?

No more: "What if's".

Friendship it will be.
I'll be sure to keep it just that!
We will fill the holes by being there for each other.

But what if?

(2003 in die einde van die jaar iewers. Min het ek geweet dat ek nie die afstand sou kon hou nie hehe ;) )

Uurglas van trane

Die tyd in die uurglas loop uit,
dit was tog nodig dat die trane my wange bleik.

Die seer het die damwal laat breek,
ek wonder waar was ek en jy die week?

Die dagbreek het my gevind...
Die trane het tog lig gebring.

Jy het my teen jou vasgedruk en getroos.
Verstaan dat ek voel so broos.

Jou oe was so sag soos sy
Jou aanraking so deurdag.
Jou soetwoorde het my gevorm soos klei
en my mond weer laat lag!

Die tyd in die uurglas loop uit,
dit is tog 'n feit.
Onthou net:

Draai die uurglas om dan weet ek jy gee om.

(2004-05-14 : eerlik, ek het geen idee hoekom ek hierdie gedig geskryf het nie. Dit was tydens my eerste jaar op universiteit. dis al wat ek weet.)

Guess I will never know

I'm in conflict with my innerself.
Yet I don't know what it is about.
I think of a couple of things that it can be
but I'm not sure which it is?

I guess i'm starting to miss that which I never had.
I have reached a point where I don't know what to believe;
whether you did it or not!
I was just a child, how was I suppose to know?

I have flashbacks about that time.
Yet I don't know if it can be trusted.
I just kbow one thing...
I miss having you around.

I miss the things I spy from my friends:
seeing the glint in your eyes...proudness.
seeing the smile on your face...acceptance
...I don't know how it feels!

It never bothered me before, why?
I never needed you so bad before, that's why!

Where ever you are, waht ever you are doing...
Do you think of me?
Do you miss me?

Are you proud of me?

Guess I will never know...

(2003-07-04)

Pappa

Dis Vadersdag vandag
en ek verlang na my pa.
Ek dink terug aan pa se oe so sag
en heo, toe pa moes gewerk het, gepla.

Pappa spook die laaste tyd by my
Ek verlang na pappa, en hoe dit ook-al sy
wat pappa ook-al gedoen het,
het pa my ook lief, dit kan ek wed!

Ek glo pappa dink aan my vandg
ek ek hoop pappa lag.
Ons is so ver weg van mekaar,
tog weet ek pa is daar!

Vandag soek ek pa se bruin oe
tussen al die mense.
Ek weet nie of pappa my glo,
maar dis ene van my grootste wense;

Ek wil pa weer sien,
want 'n verduideliking is wat ek verdien.
Ek het lankal opgehou om kwaad te wees,
want my hart het jare gehad om dieper te lees.

Pappa, so in pa se verheid,
is ek lief vir pa in my hart se nabyheid.

(2003-06-15)

Deur my oe

Ek wil skryf oor die liefde,
maar al wat kom is griefte.
Liefdevolle harte wat breek
en monde wat om genade smeek.

Ek wil skryf oor die skone natuur,
wat gevreet word deur vuur.
Lewendgewende bome wat huil
terwyl onskuldige diertjies in hulle skuil.

Ek wil skryf oor die soete vreugde,
maar in soveel harte is daar 'n leegte.
Borrelende laggies nou vergete.
'n Stryd geveg verbete!

Ek wil skryf van die mooi in die lewe,
sonder om mense van vrees te sien bewe.
Ek skryf sommer van die lewe
hoe ek dit belewe.

(2003-05-14: Ook maar rondom die tyd wat ek en Roelof uitgemaak het.)

Hou op by my spook!

Soutreuk in my neus, branders om my voete.
Oe wat uistaar oor die bloue ewigheid.

Man van Yster, waarom spook jy by my?

My gedagtes wandel soos my voete op die strand...
'n Soet glimlag pluk aan my mond;

met 'n ystergreep het jy my fantasiee aangegryp

Jou kyke so ontstuimig soos die see
Jou glimlag so stralend soos die oggendson
Jou ystergreep soo die van 'n gesoute seeman

Ek sak neer op die growwe sand, noudat ek daaraand dink:
So grof soos jou manlike bakkies.

'n Stuk dryfhout spoel langs my uit.
Hartseer verspoel my kykers...

So selfversekerd, so koel en in beheer
het jy voorgekom...voorgegee?

My kykers het dieper gedring...binne jou
siel het ek 'n bootjie op die oop see gesien;

Onstuimig soos jou kykers, het die winde jou gepluk.
'n Front werk nie met my nie.
Jy spook by my:

Jy is 'n raaisel vir my wat sonder 'n antwoord staan!
Alleen
soos die oop see, word jy omring deur baie.

Ysterman van my herinnering...
Hou asseblief op om by my te spook

(2003-04-03 : ons het so jong meneer gehad by ons skool toe ek in matriek was, jong maar ek en 'n vriendin het boeke vol gedigte oor die tweetjies geskryf. DIe onnie het nie lank gebly nie, toe verlaat hy die onderwys.)

Dierlike herinnering

JOu twee-gat jakkals!
Weet jy tog nie dat
'n sny brood nie albei
kante gebotter kan word nie?

Jou muishond vir 'n klot!
Groener weivelde kon jy nie by
my kry nie, toe gaan jy
maar terug na jou braaksel?

Jy is 'n sluwe slang,
moes geweet het daar is iets in die gras...
hy't gedreig om te spoeg,
maar ek't jou opgeskroef!

Jy's voel, gekluister in die verlede
- vol bevredigende drange -
Ek, 'n feniks, wat sweef na die toekoms.

Fenikstrane het helende kragte;
Ek is heel!

(14/04/03 Ek het met Roelof uitgegaan en die verhouding het tot 'n einde gekom toe hy nie sy luck met my kon kry nie.)

Scared and alone

Having to move on was one of the hardest things I ever had to do!
Letting go of all I thought was true and right, was just as hard.
I never doubted all you told me. I always thought all was true.
But because of all past disappointments, I'll never again let down my guard.

I guess, for now, I have to face the future alone
but I'm so scared to be alone in this heartless world.
I wonder how stuff could be, if all was to be foretold?
I will then never again have to wait for the ring of the phone...

I'm so scared to be a failure to all who looks up to me
scared that they'll truly see the fake that I am
Always trying to find someone, just not to be alone...it was all a scam!
I'm so afraid that everyone will find out, and punish me...

I just ask one thing: Please let me stop crying at night
and send someone I can trust to help me fight this fight.


(2003-05-06 - ek was op die punt om op te gee, my eks het my gelos en my hart was gebreek. Dinge was ook erger as ooit by die huis. Dit was letterlik weke voor ek my man regtig ontmoet het en hy in my hartjie ingekruip het.)

Survived to tell the tale

Caught in a maze, trying to survive.
Some days...a hopeless strife
Going deeper and deeper, getting lost
Overpowered by a hopeless front.

The maze trying to engulf me
If only an outcome I could see!
Oh of this situation I wish to be free,
but I doubt the surfacing of glee.

The hoplessness overpowers
standing over us like dark towers
The darkness sipping my brave soul
leaving me a coward fool.

Seeking for the light to escape
all exits a fooling fake
Tangled in a agonizing chain
please help me to stay sane!

Seeing the sound in my ear
A fooling of hope I fear.
Giving me false hope
then let going of the rope.

Fighting back with all I posses
wanting to get out of this hell!
Step by step getting out of the troubled wall
Against the with hope I press.

Trying to survive what the world throws at me.
Unable to flee the heartless cold.

A voice reach my ears
I see my salvation
Disappear the devastation
The greatful tears...

I exit the maze with a smile
my heart no longer in exile.
I stepped out in victory:
I survived tot tell the tale.


(2003-05-21: moeilike situasie by die huis, maar ook 'n response op 'n gedig wat ons in Engels gedoen het.)