Wondering

Wondering what can be

now that I am free…

 

Talking for hours on end

Wondering if you will be more than a friend.

 

You are attached but not connected

subjected to an impossible situation.

The relationship is not what you expected.

Being drowned by frustration.

 

I’m wondering about our connection

Thinking of you with newly discovered affection.

We can talk for hours on end

Why can’t our paths just blend?

 

Wondering how it would feel in your arms

I can hear no alarms…

I know you like me a lot

Wondering if we could have our one shot?

 

I don’t know what the future may bring

but I know there is this thing…

This thing between us is growing

Our hearts are showing

So many emotions are loading.

 

Wondering what could be…for now.

Patience is the name of the game.

 

(Feb/March 2021)

 

 

My own skin

 Drifting with the melody in the night sky

Feeling the light ocean breeze stirring my hair

Salty wetness cling to my skin like the kiss of a lover

 

Everything overpowers my senses:

Coffee aromas

Food that feeds my soul

A voice mixed with the melody of a song

 

I feel at home

I feel at peace

I feel like I have not felt in a long time

 

I feel at home in my own skin.

 

Marelize Swanepoel

29 March 2021

Remembering your touch

Fingertips trace the outline of my body

Little hairs rise with anticipation:

Sure hands grip my thighs

Truly unable to contain my sighs 

Nails leaving their mark as they descend

My composure is nothing but pretend

Staring into burning eyes

Feeling my pulse rise

The whimper escapes my lips

as I buck up my hips…

Your touch makes me long for more

Shaking my foundations to the core

I pull your face to mine

Letting our bodies touch and intertwine.

Feeling your lips on my skin

This is where all the sin begin

With such tenderness, you bite my lip,

Taking a long and burning sip.

Our bodies pull together like two magnets

Spiraling down into the blackness

Your tongue replace your fingertips

Sucking on me with your lips

I’m a willing prisoner of your power

Submitting to you every hour…

With heightened senses, I now know,

Floating in my afterglow,

Your touch will forever be etched in my mind

The experience, truly one of a kind

Your touch seared into my flesh, so deep

Succumbing to the twilight sleep.

Jy

 

Jy is die rede:

 

Vir my seer en vir my haat

Want al wat jy gedoen het was om my te skaad.

 

Jy wakker die twyfel in my

En herinner my elke dag aan my voete van klei.

 

Jy en jou woorde het my met snye gelos

My laat twyfel in wie ek was en my my selfbeeld gekos.

 

Jy het my geleer wat dit was om alleen te voel

En te lees tussen die lyne van wat jy eintlik bedoel.

 

Jy is gelukkig nou weg,

Maar jou gif is steeds binne my are gevleg.

 

Elke ses maande is nou ‘n vonnis…

Hoe maak ek nou beloftes?

 

Jy is die rede vir my pyn,

Maar jy gaan nie my hou aan ‘n lyn.

Woede borrel steeds in my are

Maar met Sy genade

Sal ek opstaan en herruis

Jou vermorsel onder my voet, vergruis.

Die tandemuis

Die tandemuis is ’n rare ding
wat enige kind se hart laat sing.

Saggies sluip die sluwe muis
rond in jou ouers se huis.

Versigtig en stil skarrel hy rond
opsoek na die tand uit jou mond.

Niemand mag hom sien
anders kry hy wat hy verdien:

Liewe mens
Slaap sag in jou bed
en hierdie muis sal jou wed.
’n Geldjie in jou skoen
en ’n muis wat sy werk kan aanhou doen.

Vir Monja

Ek sien die wêreld deur jou oë
en weet dat niks jou kan keer
om die lewenslesse te leer
en in wonderwerke te glo.

Ek sien die wêreld deur jou oë:
Prinsesse red drake in die nag 
en wen skaak kompetisies in die dag.
Jy besef al die geskenke kom van bo.

Ek sien die wêreld deur jou oë:
’n TV-kas word ’n woonstelblok,
jou koets ’n trok.
Daar is géén einde aan jou verbeeldingsvermoë.

Ek sien die wêreld deur jou oë.
Jou liggie skyn so helder...
Jou drome strek verder...
Ons harte word sommer bewoë.

Deur jou oë is die wêreld ’n reis.
Jou drome word nooit opgesluit in ’n kluis.

Augustuswind

Jy maak my siek
wanneer jy die takke heen en weer laat swiep.
Jy skop stofwolke in die lug,
lyk my jy geniet jou plig?

My neus loop met my weg
soos ek die dwarrels probeer veg.
Jy waai my weg,
stof in my mond proe sleg!

Jy tiekiedraai om elke hoek.
Kan jy asseblief net ophou moeilikheid soek?

My neus is al seer geblaas.
Gee my sinusse net ’n kans.

Huiswerkmonster

Ek is bang vir jou:
In my nagmerries speel jy die hoofrol,
my senuwees word wakker in 'n stresbol.

Ek sidder wanneer ek aantrek.
Ek bewe soos ma regmaak vir werk.
Ek gril om net daaraan te dink
al weet ek die monster gaan my nader wink.

Heeldag klappertand ek by die skool
en vrees ek jy kom op parool.
Onderswysers kerm oor goeie gedrag.
...ek wil eerder huil as lag.

In my laaste klas
loop ek in jou vas:

Voor op die skerm
geskryf in die swartste ink
is die woorde wat my laat kerm,
my moed in my skoene laat sink...

Huiswerk is my monster.
Asseblief, roep die verpleegster!

(14 Augustus 2018)

Bewolk

So grys soos die wolke buite
verskeur tussen verskillende besluite.
Die wind los 'n koue gevoel
tog weet ek nie wat dit bedoel...

Ek wonder of dit my lei
of my dalk moet vorm soos klei.
Ek wonder of ek daaruit moet leer,
al voel ek hoe dit my verskeur!

Binne sit en staar ek na buite
vasgekluister in my stoel.
Nêrens om weg te kruip van die gevoel...
worstel ek met menings en feite.

Die donkerte sal wegwaai.
Die son sal weer skyn.
Die hartseer en twyfel sal verdwyn.
My emosies sal my nie meer verraai.

29 jaar oud
April 2015

Vasgekeer

Die wind wat om my vou:

- 'n voël in 'n kou -

Geen beheer
oor al die seer.
Ek voel dit in my wese,
dit vererger die vrese.

Die wind waai donker wolke nader;
"Is jy daar, Hemelse Vader?"

Vasgevang in rou emosie...
'n Wantroue mosie.

Uit die kou wil ek klim
om lig aan myself te bring.

29 jaar oud
April 2015

Ode aan my oumie

In stilte tye soek ek na jou
'n Baie trotse en statige vrou.
Oumie was altyd daar...
in God se arms is oumie nou.

'n Leemte in my hart
is gevul met rou,
want oumie is nie meer hier.

Ouma word gemis.
'n Magdom herinneringe so soet:

'n Liefde vir bak-en-brou
Geselsies wat om my vou
Soveel stories gedeel oor verlede
wat ons deel in ons gene
Oumie se invloed op my lewe
In tye wat my moed my wou begewe
Soveel drukkies gedeel
en kuiers gereël.

Oumie deel soveel tye met my:
Planne om my op universiteit te hou
Oumie daar op die dag wat ek trou
Monja in oumie se arms toegevou

Ek en Oumie kon alles deel
Sjoe, ek mis oumie nou heeltemal te veel.

29 jaar oud
RIP Oumie Lettie Bloem
2015

Lig en donker

Takke voor 'n venster
bries wat daardeur waai.
Flikkerende donkerte
Flikkerende lig

Emosionele flikkering
lig...donker...lig...donker...lig...
Daar moet iets fout wees!
Soek en krap na die oorsaak.
Kritieser oor myself
'n Kritiese sirkel van herhaaldelike krap.

Helder oomblik
Gee lig op die onderwerp...

Chemiese wanbalans hou my van balans
Gee beheer - soos die takke in die bries -

Kennis is mag.
Dit gee jou krag.
Kritiese denke word sag.
Slaap rustiger in die nag.

29 jaar oud - Poortview

Afrikaans is vir my...

Afrikaans is vir my...

Afrikaans is ’n
Fynproewersdroom
Ryklik geseën met
Individualiteit
Kunstigheid
Ambassadeurs en
Avontuurlustige stemme
Nuwerwets
Salig

Geskryf na aanleiding van my Ambassadeurskap. 

Soek en gevind

Soek en gevind

Uiteindelik ervaar ek kalmte:

Die soeke is gevind
Die onrus is rustig
Die angs is kalm

Wedrengedagtes snel nie meer deur my kop
Vinnige wegholtreinspraak onder beheer.
Die smagting om iets met my hande te doen
is nou met kalmte versoen.

Om op die oomblik te kan konsentreer
laat my lig voel soos 'n veer.
Om vasgevang te wees in die oomblik
om die ervaring van nou uit te pluk

Groot verligtig om uiteindelik te weet
en al die onsekerheid en angs te vergeet.
Ek is ek, maar net beter.
Ek het myself gevind, verseker.

(5/05/2015)

Stoei met jou

Stoei met jou

Ek het so lank gestaar na jou:

leeg

wit

sonder woord...

so lank nie geskryf nie

so lank terug laas uitgestort

so lank terug aan alles gedink

Waarom het ek opgehou

dink

skryf

neerpen...

te besig vir my pen

te besig vir my papier

te besig vir my altyd bewuste onderbewuste

Hoe dink jy as jy nie weet waaraan nie?

Hoe probeer jy sin maak waar niks wil ink nie?

Die warboel maak nie sin sonder struktuur...

Hoe gee jy struktuur aan dit wat nie wil sin nie?

Soveel verdomde vrae...

Te min tyd, geld, raad, verstaan...

tot in der ewigheid

Ek wil sin maak op papier.

Ek maak myself deurmekaar op papier.

Tyd is om...

Verdomp

(24 jaar oud)

 Ek het hierdie gedig by die lughawe geskryf terwyl ek vir Adriaan gewag het om van Kaapstad af terug te kom.

Apollo se hamer

Apollo se hamer

Die oog

van die storm, die middelpunt

van alle pyn. 

Die brandende pyn van donderslae.

Die klappe soos hamerslae.

Klink soos ‘n disko

Doefgeluide oorheers:

            in jou voete

            in jou hande

            in jou kop

veral in jou kop

Stemme wat fluisterend fluister

Woede wat weergalm

Jou ore hamer

EK

KAN

DIT

NIE

MEER

VAT

NIE

Gille in my ore

Fluisterstemme in my kop

Is ek mal?

Verloor ek kop?

Horlosies vergete

            ek het mos my eie